We konden het ook al zien bij de cornabetogingen. De coronamaatregelen van de regering waren zo verkeerd dat mensen met zeer verschillende filosofieën samen optrokken tegen dit beleid. De voorstanders van de maatregelen hebben daarvan gebruik gemaakt om wat ze gemakkelijkst te weerleggen vonden, toe te schrijven aan meteen alle betogers. Dat heeft een naam: framing. Zo werden de betogers afgeschilderd als extreemrechts. Of gewelddadig. Of antivaxers. Of complotdenkers. Terwijl het gros van de mensen dat allemaal niet was.
Die diversiteit in gedachten is tezelfdertijd de kracht en de zwakheid van de beweging. De versnippering dreigt en realiseert zich volop. Elk vindt dat zijn bijzondere analyse of oplossing die moet zijn waar al de rest aan meewerkt. Al wie een beetje lijkt tegen de hoogstpersoonlijke mening in te gaan, wordt verketterd als een afvallige van het hoger doen. Met name de bestrijding van de coronamaatregelen. Omgekeerd, al wie de schijn geeft om op één puntje mee te gaan, mag meteen geen ander puntje van kritiek krijgen.
Daarmee is de beweging in hetzelfde bedje ziek als wat we de voorstanders verwijten. Het politiek correct denken. Wie niet juicht voor alle maatregelen is verondersteld graag coronadoden te hebben en moet worden verketterd. Als idioot bijvoorbeeld. Terwijl elke betoger in Brussel tegen de maatregelen graag wil dat er zo weinig mogelijk mensen doodgaan. Niet aan corona of aan wat dan ook. De nuances vallen weg. Het is zwart of wit.
Tot in het extreme. Van Ranst met de dood bedreigen moet kunnen, vindt men dan, want Van Ranst ligt aan de basis van de verkeerde maatregelen en van de collaterale doden. Alles dat tegen Van Ranst is, is dus zomaar OK. Zonder enige limiet. Slaan die mensen dan ook meteen iemand in het gezicht die in hun weg loopt? Neen toch. Tot de essentie van onze beschaving hoort dat we gebalanceerde reacties geven. Omgekeerd worden mensen die open en bloot zeggen dat Van Ranst bedreigen niet kan, door sommigen afgeschoten als “verraders”. Dat is niet ernstig.
Binnen de heterogene groep van kritische mensen zijn er die ongeduldig beginnen te worden. Terecht overigens. De vele advocaten die tal van zaken zijn gestart tegen het beleid, hebben geen succes gehaald. De magistraten verwijzen naar de politiek en grijpen nauwelijks in. Dat is niet alleen zo in België, dat is zo over de hele wereld. De politici blijven maar vasthouden aan gekke maatregelen waarvan het nut bewezen ontbreekt. Iedereen weet dat, maar Frank doet gewoon verder alsof hij dat niet weet. De politici geven hun fouten niet toe. De virologen nog veel minder. Er komt geen rechtzetting.
Mensen, de strijd was niet tevergeefs! In een internationaal perspectief blijkt dat België de maatregelen heeft afgezwakt tot het laagste niveau in de EU. De politici blaten momenteel veel, maar er is weinig boem-boem. In het openbaar vervoer werden de maskers lang behouden. Zou het kunnen dat dat is omdat Marc Van Ranst niet met de auto durft te rijden? De realiteit is dat de politici door hebben dat de bevolking hun maatregelen niet meer pikt. Daar hebben we met z’n allen voor gezorgd in de beweging en daar mogen we behoorlijk fier op zijn.
Natuurlijk is dat nog niet genoeg. Er zijn ook dieperliggende politieke problemen die zich ook manifesteren op vlak van klimaatcontrole (onmogelijk), prijsstijgingen, de oorlog in UKR, de zwalpende EU, en de bemoeinissen van de overheid tot in uw teljoor. Daarom predikken sommige mensen de revolutie. Waarvoor we nooit genoeg mensen gaan vinden, en waarmee we daarna nog altijd met een probleem zitten: hoe de samenleving dan beter te organseren? Andere mensen willen zich uit de samenleving terugtrekken. Een parallelle samenleving maken, ergens in een ander land bijvoorbeeld. Weinig kans op slagen, want ook in dat universum gelden de regels van het land. Er zijn zelfs mensen die denken dat ze door zich “soeverein” te verklaren, het zaakje gaan oplossen. Met als gevolg nog wat zwaardere straffen voor de rechtbank.
Het is juist daarom dat we de voorbije maanden zo grondig hebben nagedacht over wat we precies moeten doen om te vermijden dat we nog een paar corona’s krijgen of we verder afglijden naar een staat die alles wil controleren. Tot ons toilet toe.
Bij Vrijheid hebben we die oefening al enkele maanden geleden afgerond. We moeten naar een beleid waarbij de mens terug centraal staat. Een bescheiden overheid, want we weten dat de overheid fouten maakt. Een kleine overheid dus die de mensen zoveel mogelijk vrij laat. De mensen beperken, en hen pesten, om een hoger collectief doel te bereiken, loopt geregeld heel erg fout af. Omdat die collectiviteit zich geregeld zwaar vergist. Dan blijkt dat de mensen voor niets gepest werden. We zagen het overal in het coronabeleid.
Vrijheid kiest er ook voor om binnen de democratie – die aan grondige vernieuwing toe is – te handelen. Niet voor de revolutie, en niet voor het verlaten van de maatschappij. Wij willen voor ons en voor de samenleving de overheid terugwinnen. Het is veel efficiënter en gemakkelijker voldoende mensen te vinden om op de regeringen te gaan wegen, dan de boel omver te werpen en alles dat er is gewoon weg te werpen. Er is ook veel goeds in de wereld. Laat ons dat vooral niet vergeten.
U kan het niet eens zijn met onze analyse en onze voorstellen. Wel, probeer dan zelf eens de oefening te maken. Hoe ziet u de oorzaken van wat er is gebeurd? Hoe zou u dat aanpakken? Hoe denkt u op een efficiënte manier echt een kans te maken om een nieuwe politiek te creëren. Hoe denkt u te komen tot een betere wereld waar de overheden op alle niveaus rekening houden met de mensen?
Lees ons programma. Lees onze teksten over het nieuwe humanisme. Daar vindt u een antwoord. Een realistisch en consequent antwoord, met concrete uitgewerkte voorstellen. Wij deden dat werk eerst voor ons, om onze gedachten te ordenen en onze strategie scherp te stellen. Nu zetten we die weg verder voor u.
Eén groot voordeel hebben we: er is een “burning platform”. Ontzettend veel mensen zijn het echt wel beu. Grondig beu. De populariteit van de huidige partijen zit op een dieptepunt. We maken een reële kans om met veel mensen samen een baanbrekend resultaat te halen. Het is dus echt wel nu of nooit.
____
Word gratis lid van Vrijheid! Niet omdat u zo de wereld redt (al wordt het wel waarschijnlijker). Of doe een eenmalige donatie. Zo kunnen we blijven werken aan de groei van deze fantastische politieke partij.
