Björn Roszka is fractieleider voor Groen in het Vlaams Parlement. In dat parlement zit Groen in de oppositie. Naar aanleiding van de septemberverklaring van de Vlaamse regering trok Roszka hard van leer tegen de Vlaamse regering. Hij zei letterlijk dat onze samenleving op “omvervallen” staat. De Vlaamse regering doet daar niets tegen. Schandelijk, vond Roszka. Jan Jambon heeft geen kleren aan, en de Vlaamse regering bestaat zelfs niet eens. Een opvallend betoog. Want Groen zit in de federale regering. Als de samenleving op “omvervallen” staat volgens Groen, dan verwacht je dat datzelfde Groen in die federale regering met straffe maatregelen komt. Omvervallen is niet niets. Waardoor er geen omvervallen meer zal zijn, als Groen een beetje serieuze maatregelen neemt. Wat dan meteen zou betekenen dat Roszka in het Vlaams Parlement onterecht angst voor omvervallen heeft verspreid. Hmmmmm….
Groen doet op die manier een NVA-tje. In het Vlaams parlement iets zeggen dat 180 ° ingaat tegen wat diezelfde partij in het federaal parlement zegt. Vooral bij corona was dat bij de NVA erg duidelijk. De Roover riep federaal hard tegen Vanderlinden dat de maatregelen geen wettige grondslag hadden. Terwijl de NVA-ministers in Vlaanderen vrolijk de maskerplicht voor kinderen invoerden. Op dezelfde wettelijke grond als de maatregelen van Vanderlinden. In het Vlaams parlement vindt Groen dat de samenleving omvervalt. In het Federaal parlement is er niets aan de hand.
Les extrèmes se touchent. In de wereld van Yannick V. zowel als in de wereld van Björn R. staat de wereld op omvervallen. Ze zien daar allebei een andere oorzaak van. Voor Björn R. valt de wereld binnenkort omver omwille van het klimaat, de milieuvervuiling en de asociale liberale samenleving. Volgens Yannick V. valt de wereld binnenkort omver omwille van een financieel en vooral monetair systeem dat op inklappen staat, het vertrouwen in het geld dat ons verlaat en het totaal falen van de democratie. Wat er daarna in de plaats moet komen, is nogal onduidelijk. Yannick V. geloofde dat de grote ramp zou leiden tot een chaos met gevechten van mensen tegen elkaar, en bereidde zich daarop voor. Er zijn veel schoenlepels nodig om het schoentje van extreemrechts op zo’n bijzondere voeten te doen passen.
Het geloof in het Armageddon dat ons binnenkort zal overvallen kan rekenen op een toenemend aantal aanhangers. Zowel ter rechter - als ter linkerzijde. Er zijn mensen die uit het systeem willen stappen. Ergens op een ander continent een soort commune starten. Ondergrondse netwerken worden gemaakt zoals bij het verzet in de tweede Wereldoorlog. Voor “moest het erger worden”. Met aanwezen contactpersonen en cellen die elkaar verder niet kennen. Er moet worden “verbonden”, maar dan vooral met mensen die dezelfde gedachten delen. Soevereinen denken dat door een brief te schrijven aan de overheid, ze niet langer meer onder het gezag van de overheid staan. Aan de andere kant zijn er dan de adepten van het WEF, de ecologisten en overheid gerelateerde organisaties. Zij denken dat het Armageddon kan worden afgewend door de sterke overheid. De overheid die ons heeft gered van een wisse dood door corona, en die nu alle rampen ter wereld aankan. Al dan niet gecombineerd met de grote reset van Schwab en c°. De toestand waarin we allemaal zodanig arm zijn geworden dat we geen zin meer hebben in consumeren. Dat we de bloemetjes, de bijtjes, de natuur en andere zingeving belangrijker gaan vinden en massaal de consumptie van goederen en energie de rug toedraaien. Behalve dan de computers en de digitalisering. Want die gaan de samenleving redden.
Maar komt het einde van de wereld eraan? My best guess: helemaal niet. Ons politiek en democratisch systeem heeft zich vastgereden omwille van een paar heel duidelijk aanwijsbare stommiteiten. (1) Het geloof in de almacht van de overheid. De overheid als grote oplosser van alle problemen, van corona tot en met het klimaat, wordt zwaar overschat. Met als gevolg dat de mensen geloven in oplossingen die er geen zijn. Er worden fouten gemaakt. Het beleid blijkt achteraf op niets te trekken. Zoals bij de biobrandstoffen die er 15 jaar geleden persé moesten komen, en waarvan de milieuorganisaties nu de afschaffing willen. Dat leidt tot twijfels en wantrouwen. De oplossing daar is een veel kleinere, bescheiden overheid. (2) Het totaal gebrek aan leiderschap in Europa en in heel wat landen. 27 landen die elk een andere kant oprennen. Dat komt nooit goed. De democratie moet zicht versterken. Ook op Belgisch niveau. Met één president die verantwoording aflegt aan de mensen, en een echt parlement. Met bevoegdheden zo dicht mogelijk bij de mensen. Tot en met op gemeentelijk niveau. (3) De evidentie waarmee de individuele vrijheid wordt ingeperkt. De mensen willen alle onzinnige bemoeienissen niet meer. Ze willen dat er naar hun echte noden wordt geluisterd en dat voor de rest de overheid ons gerust laat.
Grijpen we niet in, dan volgt er geen Armageddon. We zullen dan blijven klooien in de politiek zoals dat vandaag het geval is. Met allerlei crisissen en steeds meer mensen die afhaken.
Doen we dat wel, dan zullen we een radicale ommekeer zien. Een heel nieuwe politieke cultuur met een relaxte, efficiënte kleinere overheid. Met politici die niet beginnen gillen zodra er een probleem opsteekt. Een overheid die er is voor de mensen en niet voor zichzelf.
De keuze om zich uit de samenleving terug te trekken voor het Armageddon, is een volstrekt zinloze keuze. Zoals de keuze voor nog veel meer controlerende overheid een verkeerde keuze is. De overheid zal zich nog altijd met u bemoeien, en tezelfdertijd doet wie zich terugtrekt niets aan de noodzakelijke veranderingen die er moeten komen. Niet gaan stemmen, bevestigt bijvoorbeeld de status quo. Waardoor het huidige bestel in stand wordt gehouden. Laat dat nu net dat zijn wat zij die geloven in het Armageddon vooral niet willen.
Michael Verstraeten
Voorzitter Vrijheid
